Üstad hazretleri 8. sözü bu cümle ile bitirir. Beraber, bütün olarak paragrafa bakalım: "Her kim hayat-ı fâniyeyi esas maksad yapsa, zâhiren bir cennet içinde olsa da, mânen cehennemdedir. Ve her kim, hayat-ı bâkiyeye ciddî müteveccih ise, saadet-i dâreyne mazhardır. Dünyası ne kadar fenâ ve sıkıntılı olsa da, dünyasını Cennetin intizar salonu hükmünde gördüğü için, hoş görür, tahammül eder, sabır içinde şükreder.
"hayat-ı faniyeyi esas maksat yapmak" nasıl olur sizce? Maksadımızın fani hayat yapmak? Bilmiyorum tam muvafık gelir mi ancak hayat-ı faniyeyi esas maksat yapmak cümlesi ile üstadımızın "yaşamak damarı ve hıfz-ı hayat cihazı, bu asırda israfatla ve iktisatsızlık ve kanaatsizlik ve hırs yüzünden bereketin kalkmasıyla ve fakr u zaruret, maişet ziyadeleşmesiyle o derece o damar yaralanmış ve şerait-i hayatın ağırlaşmasıyla o derece zedelenmiş ve mütemadiyen ehl-i dalâlet nazar-ı dikkati şu hayata celb ede ede o derece nazar-ı dikkati kendine celb etmiş ki, ednâ bir hâcât-ı hayatiyeyi büyük bir mesele-i diniyeye tercih ettiriyor.cümleleri birbirine bakıyor...
işte bu hal üzerinde olan nefislerimiz için ise zahiren bir cennet içinde olsa da manen cehennemdedir manası tahakkuk ediyor.
Peki gerçekten hayatın muhafazası mümkün mü? elbette mümkün ancak bu muhafaza sadece dünyevi hayatımızın daha güzel, daha iyi geçmesi, daha uzun yaşamamız için midir? yoksa ahirette ki hayatımızı acaba dünyada, dünyadan muhafaza altına alabiliyor muyuz... Hakiki manada hıfz-ı hayat etmemiz gereken hayat, hayat-ı dünyeviyeden ziyade hayat-ı bakiyemiz olması gerekmez mi?
düşünsenize medeni hukuk dahi meşr-u müdafa der hayatı korumaya. yani hayatına kast eden her şeyi meşru müdafa ile yok edebilirsiniz.. Peki hayatımıza emr-i ilahi ile kast eden ölümden kurtulmak ve idam-ı ebediden kurtulmak ve hakiki manada baki hayatımızı muhafaza etmek çaresi yok mudur?
bizi imandan başka hangi silahımız kurtarır...
devam edeceğiz şimdilik kısa bir mola.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder